അങ്ങനെ ഉല്ലാസ പൂവനത്തിന്റെ ഖജാന്ജിയായി ഞാന് വിലസുന്നു(ഒരുതരത്തില്...)
ഓണത്തിനും വിഷുവിനുമെല്ലാം നല്ലമ്മ,കുമാരിയത്ത ,അബ്ബിയത്ത ഇവരൊക്കെ ഉല്ലാസ പുവനത്തിന്റെ പുരോഗതിക്കായി തരുന്ന വളരെ തുച്ചമായ (അന്നത്തെ വളരെ വലിയ തുകയായ) അഞ്ചു രൂപ മുതല് ഒരു രൂപ വരെ ഞാന് എന്റെ കീറ പേഴ്സ് ഇല് സൂക്ഷിച്ചു പോന്നു..എല്ലാ ദിവസവും ഞാന് ഇത് വീണ്ടും വീണ്ടും എണ്ണി നോക്കുമായിരുന്നു...പൈസ ആരും കട്ട് എടുക്കില്ലെന്നും ഇനിയൊട്ടു കട്ടെടുക്കാന് ശ്രമിക്കുന്നവര് അമ്മയുടെ ശ്രദ്ധയില് പെടുമെന്നും ഞാന് അങ്ങ് വിശ്വസിച്ചു .
ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ ബാലരമയിലെ മായാവിയില് മോഹനും മോഹന് കുമാറും എഴുതുന്നപോലെ....
(മായാവി ഇതെല്ലം കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു )
എന്ന് പറയുന്നത് പോലെ ....
വെട്ടാന് ഇതെല്ലം കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു...
അങ്ങനെ എന്റെ എണ്ണി നോക്കല് പരിപാടി കുറഞ്ഞത് ശ്രദ്ധയോടെ വീക്ഷിച്ചിരുന്ന വെട്ടന് (ഉല്ലാസ പൂവനത്തിന്റെ പ്രസി ) ഒടുവിലത് ചെയ്തു...
മറ്റൊന്നുമല്ല പൈസ മോഷണം ..
പിറ്റേന്നു അവന് തന്നെ എന്നോട് ഒരു ഇളിഞ്ഞ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു ഖജാന് ജി എത്രയായി വരുമാനം..ഇവന്റെ സ്വഭാവം അറിയാമായിരുന്ന ഞാന് അവനോടത് പറഞ്ഞില്ല ...
ആരും കാണാതെ പോയി എണ്ണി നോക്കി...
ധോ........
പൈസ നഷ്ട്ടമായിരിക്കുന്നു...
അപ്പോഴേക്കും വെട്ടനതൊരു പരസ്യ dialoge ആക്കി മാറ്റി...
ബാവു പൈസ മോഷ്ട്ടിച്ചേ....
നല്ലമ്മയുടെ വീട്ടുമുറ്റം കോടതിയായി...
നടന്ന സംഭവം കേട്ടു ലാമ്മ യും (എന്റെ അമ്മ )നല്ലമ്മയും വിചാരണക്കായി എത്തി...
കോടതിയുടെ നിരീക്ഷണവും - അഭിപ്ര്യായങ്ങളും:പൈസ പിരിച്ചാല് മാത്രം പോര സുക്ഷിക്കാനും പഠിക്കണം ...
സാമ്പത്തിക അച്ചടക്കം പാലിക്കണം-പുട്ടുള്ള പെട്ടില് വെച്ചാല് പോരെ -ഞാന് സുക്ഷിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞതാണ്
വിധി വന്നു ....
അയോധ്യ വിധിയെക്കളും നല്ല വിധി...
അവസാനം എന്റെ നല്ല വാദം ശരിയായി...
വെട്ടന് എന്ത് ചെയ്തെന്നോ- അവന് പുതിയ ദിനചര്യ തുടങ്ങി -തൊമ്മച്ചന്റെ പീടികയില് ചെന്ന് പുളിമുട്ടായി വാങ്ങി തിന്നുക...
വിജിലന്സ് അന്വേഷണം ഒന്നും തന്നെ കൂടാതെ ലാമ്മയും നല്ലമ്മയും എല്ലാം കണ്ടു പിടിച്ചു...
വിധി തനിക്കു അനുകൂലം അല്ലെന്നു കണ്ട വെട്ടന് പഴയ തന്ത്രം പ്രയോഗിച്ചു ...............അതായത്: കരച്ചില് ആരംഭിച്ചു..
ദിഗന്തങ്ങള് പോട്ടുമാറൊച്ചത്തില്-
ഒടുവില്...
പുളി മട്ടായി വാങ്ങിയതിനു സാധുകരണം ലഭിച്ചു ...
ഞാന് സത്യസന്ധയായി കോടതിയില് നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി..
നല്ലമ്മയുടെ പഴയ പേഴ്സ് സിന് പുതിയ അവകാശിയുമായി.
No comments:
Post a Comment